Komunia święta jest zwieńczeniem Mszy
świętej. Wszyscy pamiętamy nasze przygotowanie do
I Komunii świętej i towarzyszące temu osobiste przeżycie oraz
udział całej rodziny,
a szczególnie naszych rodziców. Poprzez przyjęcie Komunii
świętej nasz udział we Mszy świętej staje się pełny. „Kto
spożywa Moje Ciało i pije Moją Krew ma życie”. Przyjęcie Komunii
świętej jest zjednoczeniem z Chrystusem Synem Bożym. Jest
wyrazem naszej wiary w Bożą obecność oraz najwyższą formą czci
wobec Najświętszego Sakramentu. Stąd musimy być wolni od
wszelkiego grzechu śmiertelnego i otwarci na Miłość Bożą.
Jednocześnie powinno nam towarzyszyć przeświadczenie, że
przyjęcie Komunii świętej zobowiązuje nas do dawania świadectwa
obecności Chrystusa w naszym życiu i działaniu.
Przyjmowanie Komunii świętej winno być w pozycji stojącej lub
klęczącej. Często okoliczności
zewnętrzne celebrowanej Mszy świętej lub stan zdrowia, mają
decydujący wpływ na naszą postawę ciała przy przyjęciu Komunii
świętej. Każdy z nas przyjmując Ciało Chrystusa staje się
niejako „żywym tabernakulum”. Sposób przyjmowania Komunii
świętej nie może być powodem do rodzenia się antagonizmów, a
nawet zgorszenia pobożnych wiernych. Niemniej jednak przy
pozycji stojącej należy wykonać gest szacunku wobec Chrystusa
Eucharystycznego poprzez przyklęknięcie przed przyjęciem Ciała
Chrystusa. Do Komunii świętej możemy przystępować dwukrotnie w
ciągu dnia pod warunkiem, że drugi raz przyjęcie Komunii świętej
ma miejsce podczas Mszy świętej, na której jesteśmy od samego
początku. Słowo „Amen”, które wypowiadają wierni jako odpowiedź
na „Ciało Chrystusa” oznacza wiarę w
realną i rzeczywistą obecność Chrystusa w Chlebie, który poprzez
konsekrację staje się Ciałem
Jezusa.
Po przyjęciu Komunii świętej zalecane jest dziękczynienie
osobiste, jak też wspólnotowe. Cisza jest sposobnością do
wyrażenia Bogu wdzięczności za dar Chleba z nieba, który daje
życie, za dar zjednoczenia z Tym, który oddał życie na krzyżu z
miłości do człowieka. Owa wdzięczność może również wyrażać się
poprzez piękno śpiewu pieśni o tematyce dziękczynnej oraz
psalmów
i hymnów wielbiących Boga.
Po udzieleniu Komunii świętej wszystkim, którzy pragnęli w pełni
uczestniczyć w bezkrwawej Ofierze naszego Pana oraz po
dziękczynieniu, następuje modlitwa własna kapłana. Modlitwa ta w
sposób zwięzły wyraża podziękowanie Panu Bogu za wszelkie łaski
otrzymane podczas Mszy świętej, a zarazem jest prośbą, by
otrzymane łaski zaowocowały w naszym życiu odwagą świadczenia o
Bogu. Nie jest to modlitwa samego kapłana, gdyż wierni na jej
treść odpowiadają słowem „Amen”, co oznacza przyjęcie jej jako
modlitwy własnej.
za: www.diecezja.radom.pl